Αγωνιστική αριστεία, εξωαγωνιστική αποτυχία

Ρίο / Ηρόδοτος Μιλτιάδους *

* Απεσταλμένος της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου

Η Φλόγα έσβησε τα ξημερώματα (ώρα Κύπρου) της Δευτέρας 22 Αυγούστου και οι Ιάπωνες έχουν πλέον στα χέρια τους την Ολυμπιακή σημαία, παραλαμβάνοντας την «σκυτάλη» από τους Βραζιλιάνους στην τελετή λήξης του Μαρακανά. Βρισκόμαστε πλέον στον επόμενο Ολυμπιακό κύκλο, ενόψει του Τόκιο 2020, με τους Αγώνες του Ρίο 2016 να αποτελούν παρελθόν. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί της Νότιας Αμερικής σημαδεύτηκαν από πολλά προβλήματα. Έχοντας πλέον τη δυνατότητα να συγκρίνουμε τους Ολυμπιακούς στο Ρίο με αυτές των πρόσφατων Αγώνων, σε Λονδίνο, Πεκίνο, Αθήνα και Σίδνεϊ, μπορούμε να πούμε πως οι Αγώνες του 2016 υστερούσαν σε πολλούς τομείς…

Εκεί όπου δεν υστέρησαν οι φετινοί Ολυμπιακοί, ήταν στο αγωνιστικό, έναν τομέα όπου έτσι κι αλλιώς οι διοργανωτές δεν είχαν «χέρι». Δεκάδες ήταν οι συγκλονιστικές αγωνιστικές στιγμές στους Αγώνες, με σπουδαίους αθλητές να παίρνουν τη θέση τους στα βιβλία της ιστορίας.

Ξεχώρισαν αγωνιστικά

Ξεκινώντας από το αγωνιστικό σκέλος, που είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, δύο ήταν οι αθλητές που ξεχώρισαν ιδιαίτερα, ενώ αρκετοί άλλοι επίσης έγραψαν ιστορία. Ο μεγάλος σταρ στο Ρίο ήταν αναμφίβολα ο Γιουσέιν Μπολτ. Ο Τζαμαϊκός έκανε το «τρεμπλ-τρεμπλ», αφού με τα χρυσά σε 100μ., 200μ. και 4x100μ. έφτασε τα εννιά Ολυμπιακά χρυσά στην καριέρα του. Με το τέλος της σκυτάλης, ο Μπολτ δήλωσε στα ΜΜΕ ότι είναι πλέον ο καλύτερος όλων των εποχών. Και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό.

Ο δεύτερος μεγάλος σταρ του Ρίο ήταν ο Μάικλ Φελπς. Ο Αμερικανός κολυμβητής μάζεψε στην πισίνα του Ρίο έξι μετάλλια, πέντε χρυσά και ένα αργυρό, με αποτέλεσμα να φτάσει τα 28 Ολυμπιακά μετάλλια, εκ των οποίων τα 23 χρυσά! Είναι με διαφορά ο πιο πετυχημένος Ολυμπιονίκης στην ιστορία, τόσο της σύγχρονης όσο και της αρχαίας εποχής, αφού ξεπέρασε φέτος τις δώδεκα ατομικές πρωτιές του Λεωνίδα του Ρόδιου! Μπολτ και Φελπς ανακοίνωσαν πως οι Αγώνες στο Ρίο ήταν οι τελευταίοι τους Ολυμπιακοί…

Από κει και πέρα, άλλοι αθλητές έγραψαν ιστορία. Όπως η 19χρονη Αμερικανίδα Σιμόν Μπάιλς που πήρε τέσσερα χρυσά και ένα χάλκινο στην ενόργανη γυμναστική. Η συμπατριώτισσα της Κέιτι Λεντέκι που πήρε τέσσερα χρυσά και ένα αργυρό στην πισίνα, με ιδιαίτερα επιβλητικό τρόπο. Η Κατίνκα Χόζου της Ουγγαρίας με τα τρία χρυσά και ένα αργυρό στην πισίνα. Ο Βρετανός Τζέισον Κένι με τα τρία χρυσά στην ποδηλασία πίστας. Ο Αμερικανός Άστον Ίτον πήρε το δεύτερο του χρυσό στο δέκαθλο, μετά το Λονδίνο, παίρνοντας έτσι τον τίτλο του υπερ-αθλητή. Η Τζαμαϊκανή Ελέιν Τόμπσον πήρε χρυσό σε 100μ. και 200μ. γυναικών, ενώ για τη Βρετανία ο Μαξ Γουίτλοκ έγραψε ιστορία με τα δύο χρυσά σε όργανα και το χάλκινο στο σύνθετο της ενόργανης γυμναστικής. Εκεί όπου ο Κοχέι Ουτσιμούρα από την Ιαπωνία απέδειξε ότι είναι ο κορυφαίος όλων, με τα χρυσά στο σύνθετικο ατομικό και ομαδικό.

Από τους 123 αθλητές και αθλήτριες που πήραν πάνω από ένα μετάλλιο, συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά και Ελληνίδα, η Άννα Κορακάκη, με το χρυσό στα 25μ. πιστόλι και το χάλκινο στα 10μ. αεροβόλο πιστόλι. Κορυφαίες οι Ηνωμένες Πολιτείες Με σαρωτική διαφορά, έχοντας 54 μετάλλια περισσότερα από τη δεύτερη Μεγάλη Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν γι΄ άλλη μια διοργάνωση την πρωτιά στον πίνακα μεταλλίων. Έχοντας την κολύμβηση και τον στίβο ως αιχμές και με κορυφαίες επιδόσεις σε όλα σχεδόν τα σπορ, οι Αμερικανοί απέδειξαν την ανωτερότητα τους. Πήραν 46 χρυσά και 121 μετάλλια στο σύνολο.

Μεγάλη κερδισμένη των Αγώνων είναι πάντως η Μεγάλη Βρετανία, που είχε την καλύτερη της συγκομιδή σε μετάλλια σε Ολυμπιακούς μακριά από το Λονδίνο. Πριν το Ρίο έβαλαν στόχο τα 48 μετάλλια, έναν στόχο που ξεπέρασαν αρκετές μέρες πριν το τέλος της διοργάνωσης. Έχοντας άλλωστε ξοδέψει το κράτος 400 εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια για την στήριξη της Ολυμπιακής προσπάθειας, οι Βρετανοί είδαν στα γήπεδα να βγαίνουν τα αποτελέσματα. Έκλεισαν τη διοργάνωση με 27 χρυσά και συνολικά 67 μετάλλια.

Από την άλλη, η Κίνα είχε κακή αναλόγως παρουσία, σε μια διοργάνωση όπου έστειλε και τη μεγαλύτερη της ομάδα, 405 αθλητές. Μπορεί να κράτησε θέση στην πρώτη τριάδα, όμως έχασε πολλά μετάλλια σε αθλήματα «δικά της» όπως στη γυμναστική, στις καταδύσεις και στο μπάντμιντον. Οι Κινέζοι πήραν «μόλις» 26 χρυσά και 70 μετάλλια συνολικά.

Πίσω σχετικά σε απόδοση έμεινε και η διοργανώτρια Βραζιλία, που ήθελε θέση στην πρώτη δεκάδα, όμως έμεινε μερικές θέσεις πιο κάτω, συγκεκριμένα στη 13η θέση με 7 χρυσά και 19 μετάλλια.

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε στην 26η θέση με τρία χρυσά, ένα αργυρό και δύο χάλκινα.

--ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ--

Τα υπέρ και κατά του Ρίο 2016

Κι αν το αγωνιστικό είναι αυτό που έχει σημασία για τον πλανήτη, το εξωαγωνιστικό κομμάτι του Ρίο 2016 έλαβε μεγάλες διαστάσεις, τόσο πριν όσο και κατά τους Αγώνες και όπως αποδείχτηκε, όχι άδικα. Τα προβλήματα ήταν πολλά και τα θετικά λιγότερα, σε μια διοργάνωση που «κτυπήθηκε» από πολλά ευτράπελα. Από τα προβλήματα ασφάλειας, στα άδεια γήπεδα και την έλλειψη Ολυμπιακής ατμόσφαιρας, το «Ρίο 2016» μένει στην ιστορία ως μία από τις χειρότερες Ολυμπιάδες των τελευταίων χρόνων.

Και αυτό παρά τις προσπάθειες της ΔΟΕ να «χρυσώσει το χάπι», με τον πρόεδρο Τόμας Μπαχ να λέει σε συνέντευξη Τύπου το Σάββατο (20/08) ότι οι Αγώνες του Ρίο έχουν αποκτήσει «εικονικό στάτους» λόγω της αγωνιστικής απόδοσης των αθλητών και του όμορφου σκηνικού της πόλης...

Πιο κάτω καταγράφουμε κυριότερα αρνητικά και θετικά του Ρίο 2016:

ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ

1. Δεν ήταν γιορτή

Με εξαίρεση το Ολυμπιακό Πάρκο αλλά και μέσα και γύρω από τα στάδια, πουθενά αλλού στο Ρίο δεν αντιλαμβανόσουν ότι η πόλη διοργάνωνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από το κέντρο της πόλης, στο άγαλμα του Ιησού του Λυτρωτή, στην παραλία Κοπακαμπάνα, δεν υπήρχε η αίσθηση της γιορτής. Οι Καριόκας δεν γιόρτασαν τους Ολυμπιακούς, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική και πολιτική κρίση που ταλαιπωρεί τη χώρα και την κοινωνική απέχθεια για τους Αγώνες.

2. Δεν είδαμε τη Φλόγα Η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων στους Ολυμπιακούς είδε την Φλόγα, το σύμβολο των Αγώνων, για μόλις λίγα λεπτά, στην τελετή έναρξης! Μετά την αφή του βωμού στο Μαρακανά, η Φλόγα μεταφέρθηκε σε κάποια πλατεία στο εμπορικό κέντρο της πόλης, κοντά στο λιμάνι, μπροστά από την εκκλησία Candelaria. Η περίπτωση του Ρίο έδειξε πως η Φλόγα στο μέλλον πρέπει να παίρνει θέση στο Ολυμπιακό στάδιο…

3. Προβληματική ασφάλεια Το γεγονός ότι οι Βραζιλιάνοι παρέταξαν χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικούς στα στάδια και σε κεντρικά σημεία της πόλης, όπου έκαναν επίδειξη δύναμης με τα όπλα τους, δεν αλλάζει το γεγονός πως οι Ολυμπιακοί του 2016 ήταν οι πλέον επικίνδυνοι για τους ξένους επισκέπτες. Μπορεί ο Ράιαν Λόχτι τελικά να είπε ψέματα ότι τον έκλεψαν, όμως δεν ήταν ψέματα τα δεκάδες περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι δρόμοι του Ρίο ήταν επικίνδυνοι για τον κόσμο και η ανασφάλεια δεν έλειψε από τους ξένους επισκέπτες.

4. Προβλήματα στους αγωνιστικούς χώρους Η πράσινη πισίνα στο κολυμβητήριο Μαρία Λενκ στο Ολυμπιακό Πάρκο κατάντησε ανέκδοτο. Όμως ανέκδοτο δεν ήταν οι συνθήκες στη Μαρίνα ντα Γκλόρια όπου έγινε η ιστιοπλοΐα και στη λιμνοθάλασσα Λαγκόα όπου διεξήχθη η κωπηλασία. Τα νερά ήταν μολυσμένα και επικίνδυνα για την υγεία των αθλητών.

5. Άδεια γήπεδα

Η εικόνα με πολλά άδεια καθίσματα, ακόμη και στα σημαντικότερα event, όπως το στίβο, ήταν δυσάρεστη. Οι διοργανωτές επιχείρησαν να βρουν διάφορες δικαιολογίες, όπως το ότι… κόσμος αγόρασε εισιτήρια αλλά επέλεξε να μείνει στα fan zones έξω από τα στάδια και όχι να μπει μέσα! Αλλά η ουσία είναι πως σημαντικό μέρος των εισιτηρίων έμεινε αδιάθετο, σε πλήρη αντιδιαστολή με το Λονδίνο όπου οι θεατές κατέβηκαν μαζικά.

6. Κακή συμπεριφορά του κόσμου

Ακόμη και στέλεχη της ΔΟΕ αναγκάστηκαν να τοποθετηθούν στο συγκεκριμένο θέμα. Η γιούχα σε βάρος του Ρενό Λαβιλενί στην απονομή των μεταλλίων, η γιούχα προς άλλους αθλητές και άλλα αρνητικά περισταστικά από τους Βραζιλιάνους θεατές, προκάλεσαν άσχημες εντυπώσεις.

7. Ακρίβεια

Σε μια πόλη με πολλά οικονομικά προβλήματα, οι επισκέπτες αναγκάστηκαν να χρυσοπληρώσουν διάφορα αγαθά. Το μικρό μπουκαλάκι νερό στα στάδια και στο Κέντρο Τύπου κόστιζε μεταξύ 2 και 4 ευρώ, το αναψυκτικό 4 ευρώ, τα σνακς και αυτά 4-5 ευρώ. Ίσως μακριά από τα στάδια το κόστος να ήταν μικρότερο, για τους ντόπιους…

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ

1. Φιλικός κόσμος Οι εθελοντές και ο κόσμος ήταν φιλικοί προς τους ξένους επισκέπτες. Μπορεί η πλειοψηφία των Βραζιλιάνων να μην μιλάει αγγλικά, όμως ο κόσμος ήταν έτοιμος να σε βοηθήσει, με προθυμία.

2. Ίντερνετ και μετακινήσεις Πριν τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο οι δημοσιογράφοι ήταν υποχρεωμένοι να ξοδέψουν 150 ευρώ για να αποκτήσουν ίντερνετ. Στο Ρίο οι διοργανωτές πρόσφεραν δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο μέχρι και στα λεωφορεία, βοηθώντας πολύ το έργο των ΜΜΕ. Όσο για τα μεταφορικά, παρά τις δυσκολίες λόγω της κίνησης και του χάους στους δρόμους του Ρίο, αυτά κύλησαν κυρίως χωρίς προβλήματα. Η ύπαρξη της Ολυμπιακής λωρίδας βοήθησε, ενώ δεν υπήρχαν ιδιαίτερες καθυστερήσεις στα δρομολόγια των εκατοντάδων λεωφορείων.

3. Μεταολυμπιακή χρήση των σταδίων Σε μια διοργάνωση που κόστισε πολλά λεφτά για μια ήδη πτωχευμένη πόλη και πολιτεία, το θετικό είναι πως τα στάδια θα αποκτήσουν χρήση και μετά τους Αγώνες, ενώ δεν κτίστηκαν πολλά από το μηδέν. Το μπιτς βόλεϊ έγινε σε προσωρινό στάδιο στην Κοπακαμπάνα, ενώ ο στίβος, οι τελετές, το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ, το πόλο, οι καταδύσεις και η γυμναστική έγιναν σε στάδια που ήδη υπήρχαν και απλώς ανακαινίστηκαν. Η μεγάλη κατασκευή που έγινε ήταν το Ολυμπιακό Πάρκο στην περιοχή Μπάχα ντα Τιζούκα, εκεί όπου κάποτε υπήρχε φαβέλα και μετέπειτα πίστα της F1. Κτίστηκε κολυμβητήριο, τρία μεγάλα κλειστά καθώς και γήπεδα τένις, που προστέθηκαν στην αρένα γυμναστικής και στο παλαιό κολυμβητήριο («Μαρία Λενκ»). Όλα αυτά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα μετατραπούν στο εθνικό κέντρο προπόνησης της Βραζιλίας, στα πρότυπα αντίστοιχων κέντρων άλλων μεγάλων χωρών. Επιπλέον, το επιβλητικό κλειστό του χάντμπολ στο Ολυμπιακό Πάρκο θα αποσυναρμολογηθεί και θα επαναστηθεί σε τέσσερα σχολεία. Τουλάχιστον, το Ρίο δεν θα γεμίσει από εγκαταλελειμμένα στάδια…